Party!

Γενική Συνέλευση Οικοτρόφων Φοιτητών ΝΦΕΕΜΠ

ΟΛΟΙ στη Γενική Συνέλευση του φοιτητικού μας συλλόγου

την Παρασκευή 20/6 στις 20.00 στο Στέκι του συλλόγου

Θα συζητηθούν θέματα όπως :

• Εστιατόριο - Κλιματισμός - Γενικότερα Ζητήματα Εστίας
  
• Συμμετοχή του συλλόγου στο συλλαλητήριο στις 23/6 στο ΕΙΝ μαζί με άλλους εστιακούς φοιτητικούς συλλόγους

ΕΙΝ: Ήρθε το Καλοκαιράκι???? ... Καιρός για Δίαιτα(!!!!!!!)

Πάγια κατευθυνση των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, την οποία υλοποιεί και το ΕΙΝ, αποτελεί η μείωση των φοιτητικών παροχών και η απαξίωση της φοιτητικής μέριμνας. Το φοιτητικό κίνημα όμως συγκρούεται με τέτοιες λογικές και εδώ και χρόνια αγωνίζεται για το αυτονόητο, δηλαδή την ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ και ΣΤΕΓΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ. Η κατευθυνση απαξίωσης της φοιτητικής μέριμνας ως κοινωνικό αγαθό υλοποιείται και μέσα από το νέο νόμο Πλαίσιο και τα 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα, όπου εισάγεται στη φοιτητική μέριμνα η έννοια της ανταποδοτικότητας καταργόντας τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια ενώ παράλληλα νομιμοποιείται η μείωση της χρηματοδότησής αφού δεν αποτελεί πεδίο κερδοφορίας για τα Πανεπιστήμια. Με λίγα λόγια η οποιαδήποτε παροχή φοιτητικής μέριμνας θα πρέπει να «συνοδεύεται» από την παροχή υπηρεσιών, δηλαδή ανασφάλιστης μαύρης εργασίας, από τον φοιτητή μέσα στα Πανεπιστήμια (π.χ. βιβλιοθηκες, εστιατορια, εστιες…). Όπως είναι προφανές επιχειρείται να ανοίξει ο δρόμος για πλήρη μεταφορά των εξόδων από το κράτος στις πλάτες των φοιτητών αφού πάγιος στόχος του κράτους είναι η μείωση εως και κατάργηση της χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων από αυτό και η διαχείριση των κονδυλίων με ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια ώστε να παράγουν κέρδος και να μην αποτελούν κοινωνική υποχρέωση-παροχή.

Δεν πρέπει ,βέβαια, να παραβλέπουμε τι γίνεται στις υπόλοιπες εστίες όπως στην παλιά ΦΕΕΜΠ όπου με πρόφαση την ανάγκη αναβάθμισης του εστιατορίου, το ΕΙΝ προσπαθεί να το κρατήσει κλειστό για χρόνια με αμφίβολη την επανεκκίνηση της λειτουργίας του, πόσο δε μάλλον τη διατήρηση της δωρεάν παροχής σίτισης. Όσον αφορά τη σίτιση των οικοτρόφων για αυτό το διάστημα πρόταση του ΕΙΝ είναι να τους μεταφέρει στο εστιατόριο της ΝΦΕΕΜΠ η δυναμική του οποίου όπως όλοι ξέρουμε δεν καλύπτει ούτε καν τις υπάρχουσες ανάγκες των οικοτρόφων της. Ήδη ο σύλλογος της ΦΕΕΜΠ έχει καταφέρει μία πρώτη νίκη, αναγκάζοντας την εφορία να αποφασίσει για το μη κλείσιμο του εστιατορίου και την τμηματική ανακατασκευή του με παράλληλη λειτουργία και συγκρούεται με το ΕΙΝ ώστε αυτή η απόφαση να υιοθετηθεί κεντρικά.

Αυτή η λογική που δεν αντιμετωπίζει τη σίτιση σαν βιοτική μας ανάγκη είναι η ίδια που θέλει τα εστιατόρια να κλείνουν σε περιόδους διακοπών -και όχι μόνο- είναι και αυτή που θα κλείσει τα εστιατόρια, όπως και πέρσι, πριν καν ολοκληρωθεί η εκπαιδευτική-εξεταστική περίοδος στα ιδρύματα. Κόντρα σε αυτή τη λογική έχουν ταχθεί οι συνελεύσεις μας όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα και ως σύλλογος πρέπει να παλέψουμε για το μη κλείσιμο του εστιατορίου το καλοκαίρι σε συντονισμό και με τους υπόλοιπους φοιτητικούς και εστιακούς συλλόγους συλλογικά, μαζικά μέσα από αποφάσεις γενικών συνελεύσεων.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ.

ΤΟ ΚΑΤΑΚΤΑΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΕΣ !

Για τη μάχη της καρέκλας στο ΔΣ...

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως εστιακοί είναι κοινά. Για αυτό το λόγο η ύπαρξη και η ενιαιότητα του συλλόγου κρίνεται επιτακτική και αναγκαία καθώς η υπεράσπιση των συμφερόντων μας πρέπει να γίνεται μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση και δράση.

Ο σύλλογος που διεκδικούμε είναι ένας σύλλογος μαζικός, αμεσοδημοκρατικός που θα υπερασπίζεται τα κεκτημένα των οικοτρόφων και θα παλεύει για την κάλυψη των όλο και μεγαλύτερων αναγκών που προκύπτουν. Δεν αντιμετωπίζουμε ούτε τον εαυτό μας ούτε οποιονδήποτε "φωτεινό παντογνώστη" πιο αρμόδιο να κρίνει ποιες είναι οι ανάγκες μας και ποιες δεν είναι και πιο ικανό να παλέψει για αυτές. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο αντιπετωπίζουμε τη Γενική Συνέλευση ως το ανώτατο όργανο του φοιτητικού συλλόγου το οποίο πρέπει να είναι το μόνο αποφασιστικό και στο οποίο μπορούν και οφείλουν να συμμετέχουν όλα τα μέλη του συλλόγου ισότιμα. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες αφήνουν περιθώρια στον καθένα να προτείνει, να διαφωνήσει, να συνδιαμορφώσει ή να αντικρούσει προβληματισμούς και προτάσεις. Μέσα από τη μαζική εμπλοκή των φοιτητών στις γενικές συνελεύσεις προάγεται η συνεχής πολιτικοποίηση και ο διαρκής πολιτικός διάλογος και προβληματισμός. Έτσι οι αποφάσεις του συλλόγου προκύπτουν με μαζικό τρόπο και υλοποιούνται μέσα από μαζικές δράσεις, οι οποίες όπως έχει αποδειχθεί και από την μέχρι τώρα εμπειρία αποτελούν τον μοναδικό τρόπο πίεσης και διεκδίκησης.

Στον αντίποδα των συλλογικών αποφάσεων και πρακτικών βρίσκεται η λογική της αντιπροσώπευσης και των Διοικητικών Συμβουλίων μέσα από την οποία προάγεται η διαχειριστική αντιμετώπιση και ο συμβιβασμός. Η ύπαρξη και μόνο ΔΣ, πόσο δε προέδρων, ορίζει στα μάτια του ΕΙΝ και του Πολυτεχνείου υπεύθυνους διαχειριστές που θα μπορούν να διαπραγματεύονται και να ορίζουν τις "λύσεις" των προβλημάτων μας, λες και τα προβλήματα μας δεν αντιμετωπίζονται επείδη οι υπεύθυνοι απλά δεν είναι σωστά ενημερωμένοι. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε το θέμα πχ της θέρμανσης ως κάτι που πρέπει να ζητήσουμε είτε πρέπει να βρούμε μια "μέση" λύση οικονομικά εφικτή, δεν πρέπει να δίνουμε ζωή σε όργανα που το μόνο που κάνουν είναι να γειώνουν τη χειρότερη έκφανση της πολιτικής στη ζωή μας.

Το δίλλημα που ανακύπτει είναι ξεκάθαρο∙ θα μπορούμε να αποφασίζουμε και να διεκδικούμε με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες ή θα ορίσουμε αντιπροσώπους για να κάνουν λίγο πιο "ομαλή" τη καθημερινή υποβάθμιση των όρων διαβίωση μας;

Αφίσα...

Ένα συνολικότερο κείμενο για το πώς αντιμετωπίζουμε τη φοιτητική μέριμνα, τα εκπαιδευτικά ζητήματα και τη ζωή μας στις εστίες μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Μία Συζήτηση για την ΟΧΙ και τόσο Ενιαία Λίστα...

Τον τελευταίο καιρό έχει ανοίξει η συζήτηση ως προς τον τρόπο που θα διεξαχθούν οι εκλογές στο σύλλογο. Αν δηλαδή τα εκλογικά κατεβάσματα θα αποτελούνται από συλλογικότητες, παρατάξεις και ομάδες ανθρώπων ή από μεμονομένα άτομα που θα απαρτίζουν μία ενιαία λίστα. Είναι προφανές ότι αυτοι οι δύο διακριτοί τρόποι συμμετοχής στις εκλογές προκύπτουν σαν απόληξη δύο τελείως διαφορετικών λογικών αντιμετώπισης των εκλογών· η πρώτη λογική αντιμετωπίζει της εκλογές σαν πεδίο πολιτικής παρέμβασης και επιλογής ενώ η δεύτερη λογική, αυτή της ενιαίας λίστας, θεωρεί τις εκλογές ως κοινωνικές και διαχειριστικές.

Η οργάνωση των υποψηφίων σε μία ενιαία λίστα αναδεικνύει τα άτομα και όχι τις λογικές που αυτά πρεσβεύουν. Οι φοιτητές καλούνται να επιλέξουν τον “πιο άξιο”, τον “πιο εργατικό”, τον “πιο τίμιο” αποπροσανατολιζόμενοι από το σημαντικό ερώτημα “ποια πολιτική λογική είναι αυτή που μας πάει μπροστά;”. Αυτές οι λογικές μας οδηγούν σε αυτό ,που τόσο γλαφυρά έχει αποτυπωθεί ως η έννοια του προέδρου-αρχηγού. Η μη πολιτικότητα αυτών των κριτηρίων φαίνεται ξεκάθαρα από την ουσία της ύπαρξης της ενιαίας λίστας. Η ενιαία λίστα υφίσταται για να δίνει τη δυνατότητα να στηρίξει κανείς άτομα που εκφράζουν διαφορετικες πολιτικές. Αυτό ακριβώς είναι και το μειονέκτημα της εν λόγω πρακτικής μιας και δεν μπορεί κανείς να συμφωνεί παράλληλα με δύο αντικρουόμενες πολιτικές λογικές. Γίνεται λοιπόν προφανές ότι οι όροι επιλογής παύουν να είναι πολιτικοί και γίνονται στην καλύτερη περίπτωση διαχειρίστικοι (ποιός δεν είναι διαπλεκόμενος...) και στην χειρότερη κοινωνικοί (ας ψηφίσω το γείτονά μου...)

Η συνεχής χρήση του όρου “πολιτική” και λέξεων που προέρχονται και αναφέρονται σε αυτή δεν αποτελεί κάποιο είδος ιδιότυπου φετίχ. Λέγοντας πολιτική προφανώς δεν εννοούμε τους “πολιτικούς”. Εννοούμε την αντίληψη που αφορμάται από αυτά που συμβαίνουν μέσα στην εστία και τα συνδέει με το σύνολο της κοινωνίας και αντίστροφα. Η ανάπτυξη της πολιτικής σκέψης βοηθά και το σύλλογο και εμάς στο να αντιλαμβανόμαστε τη ρίζα των προβλημάτων και να παλεύουμε προνομιακά για την επίλυσή τους. Σημαντικό ρόλο στο άνοιγμα του πολιτικού διαλόγου μέσα στο σύλλογο παίζουν οι συλλογικότητες. Κανείς και καμία δεν ισχυρίζεται ότι έχει το αλάθητο ή ότι κατέχει την αλήθεια. Μέσα όμως από ανοιχτές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες αντιπαράθεσης και σύνθεσης απόψεων προκύπτουν θέσεις, οι οποίες συσπειρώνουν από πίσω τους έναν αριθμό φοιτητών και δεν δημιουργούνται αυτοφυώς από κάποιο “σοφό” μυαλό κάποιου “σοφού” ανθρώπου.

Για όλους τους παραπάνω λόγους στις εκλογές συμμετέχουμε με πολιτικό ψηφοδέλτιο και όχι ψηφοδέλτιο “προσωπικοτήτων”. Η ίδια η αναγραφή ατόμων στο ψηφοδέλτιο αποτελεί πράξη στήριξης και όχι ανάδειξης. Συνεπώς συμμετοχή συλογικοτήτων και παρατάξεων διασφαλίζει τον πολιτικό τους χαρακτήρα. Άλλωστε αυτός είναι και η αιτία που κρίνεται απαραίτητο και αναγκαίο τα διάφορα εκλογικά κατεβάσματα να κάνουν ξεκάθαρες τις θέσεις τους για όλα τα ζητήματα και προβλήματα των εστιών (και όχι μόνο) είτε οι γνώμες συγκλίνουν είτε αποκλίνουν.

Στη διαδικασία των εκλογών δεν μπαίνουμε σε διαχειριστικά και κοινωνικά διλήμματα. Διαλέγουμε την πολιτική που υπερασπίζεται τα συμφέροντά μας και αυτήν δεν είναι άλλη από τη μαζική και αμεσοδημοκρατική συγκρότηση του συλλόγου. Ψηφίζουμε - Στηρίζουμε ΑΡιστερό Ανεξάρτητο Χώρο Νέων ΕΣτιών σαν εφαλτήριο για να αποφασίζουμε και να δρούμε συλλογικά και μαζικά.